Hesap ; ölçeme ve
saymanın birlikte yapılmasıdır.
Dış dünya N ! Permitasyon
( Zaman kavramı ) > İç dünya 2n. Kombinasyon ( Mekan
kavramı ) yani n! zamanı 2^n
mekanı gösterir . Zaman kavramını sayma ( birleştirme ), mekan kavramını
kıyas ( ayırım ) oluşturur. Algoritma
bilindiği üzere iki işlemden oluşur , sayma ( Next
, döngü = Dalga ) ve ölçüm ( if , kıyas =
Parçacık ) . Bu iki
eylemin birlikte yapılmasının adı hesaptır.
Bir resim aynı anda algılanır fakat yüzlerce pikselden oluşur . Anlık algılama
gurubu sınıflandırmak la ilgilidir .
Diyelim 10 yumurta taşıma kapasitesi olan sepetimiz var. 40 yumurta taşımak gerekli ise 4
sefer yapmak gerekli . 4 gurubu oluşur . her gurubu 24 yolla sayabilir
fakat 16 farkı kıyas (seçim ) yapabiliriz . saymak için bir gerekli
kıyaslama adimi yeterli değil fakat elimizde 30 yumurta olsaydı seçimi
(kıyası) 8 , sayma adımı 6 olacağından , bir sayım için gerekli kıyaslama adımı yeterli olurdu
.
Güzel poz ,dağı
kaldırıyormuş gibi.
Kuantum fiziğine göre
gözlemle madde değiştirdiğine ve bir mesafe ve zaman
kavramından söz edilemediğinden yani her şey bir olasılık olarak görüldüğünden sıralama miktarı , seçim miktarında fazla olduğu
zaman aradaki oran bir alan oluşturur . Bu alan üç boyuttan bu yüzden fazla olmaz . Diğer boyutlar zaman kavramı olarak tek boyuta
, beynimiz tarafından indirgenir . Beynimiz algoritmayı milyonlarca
işlemciye dağıtır . Bilgi uç boyutlu seçim
uzayı olarak çöker. Fizik yasası bunu böyle yapar. Böylece dizilişin bir sayma (zaman) , seçimin bir kıyas (
Mekan ) olduğunu söyleyebiliriz.
A ve B yüzeyleri ayni renktir. İsterseniz resim
işleme programı ile kontrol edin .
Her şey bir algoritmadır. Algoritma bir
yığını belli bir kuralla göre elenmesidir. Bir elektron hangi yarıktan
gececiğini tayın ederken bir sayma ve kıyas kullanacaktır .Bunu aynı anda
yapması bir mucize değildir. Matematiksel yapı ile alakalı olan bu olgu ,
ışığın iletişim kanalı olarak kullanılmazsıdan doğan yetersizliğin sonuçudur . Kuantum
fiziğinde bilgi net tanımlanamadığı için
sonuçlar olasılık olarak hesaplanır. Bütün bilgi aynı anda sayılacak bir tablo
alanı olup seçim için gerekli ölçüm iç alt uzay olarak sınıflanır. İletişim
kanalı ve iletişim algoritmasının yapı bütünlülüğü
, zaman ve mekana kavramı ile denk anlam
içerir. Ortak katların en büyüğü ve bilgi ölçüm büyüklüğün kıyası en küçük uzay
alanın miktarını saptar.
Noktaya dikkatli bakın , renkler kaybolacak .
Yarı iletkenlik zayif akımın güçlendirilmesinden ibarettir olup , filtreme işlemi olan , ve ( seri bağlantı ) , veya ( parallel bağlantı ) mantığı , göz yanılgısını ortaya çıkarır. Bilginin depolanma kapasıtesini artıran katı hal fiziği , durum uzayını büyütmüş ve oluşan düşük (düzenin artması ) entropi ile bilginin mekanik işlenmesi elktron düzeyine indirgenmiştir. Maddenin kuantum özellığı kullanan canlılarının mekanızmalari , paradoks gibi görünen sitemleri , matemeatiksel yapının sonuçu oluşan denge seçimileridir.
Bilgini önem değerini baz alınarak işlem yapan beyin , sıralamayı atlayark sonuca ulaşır. Doğadaki düzen ; mekan ( ölçme = ve, seri ) ve zamanın ( sayma =veya , paralel ) dengelenmesi sonucu oluşan tam sayı değeridir. Rasyonel işlem düşünce falıyetidir. İrasyonellik ise yaratıcılığın kanıtı olarak , varlığı anlamlıdır.
Eğer öbür yönde görüyorsanız, beyninizin sol tarafını kullanıyorsunuz.
Bazı insanlar her iki yönde de döndüğünü görüyorlar. Fakat çoğu
insan sadece tek yönde görür.
Eğer siz diğer yönde de görmeye çalışırsanız ve görürseniz, IQ'
nuz 160' ın üzerine ve hemen hemen dahi derecesindesiniz demektir.
BU BİR ŞAKA DEĞİLDİR. HER İKİ YÖNDE DÖNDÜĞÜ GÖRÜLEBİLİR
P harfi "polynomial", NP harfleri ise "non-deterministic polynomial" ifadelerini temsil eder, türkçe karşılıkları "polinom" ve "belirleyici olmayan polinom"dur. "P eşittir NP?" ise Hesaplama Teorisi'nin en temel ve meşhur problemidir.
Hesaplama teorisinde, bazı tip problemlerin çözümü için en etkili algoritmaların çalışma süresinin girilen verinin büyüklüğüne bir polinom cinsinden bağlı olduğu bilinmektedir (buna polinomsal zamanda çalışan algoritma adı verilir), bu tür problemler P kategorisindeki problemlerdir. Mesela verilenbasamaklı bir sayının asal olup olmadığını kontrol etmek için çalışma süresimertebesinde bir polinomla hesaplanabilen bir algoritma vardır. Dolayısıyla verilen bir sayının asal olup olmadığının araştırılması P kategorisinde bir problemdir.
Buna karşılık bir diğer gurup problem vardır ki bunlar için sorulan soruya girilen verinin büyüklüğüne polinom mertebesinde bağımlı bir sürede cevap verecek bir algoritma bilinmemektedir. Fakat bu tür bazı problemler için eğer bir şekilde cevabı tahmin edebiliyorsak, tahminimizin doğruluğunu sınamak için veri büyüklüğüne polinom mertebesinde bağımlı sürelerde çalışacak algoritmalar vardır. Bu tür problemler, yani bir tahminin doğruluğunun kontrolü için çalışma süresi verinin büyüklüğüne polinom cinsinden bağımlı bir algoritma olan problemler de NP kategorisini oluştururlar. Örnek olarak verilenbasamaklı bir sayının asal çarpanlarının neler olduğu sorusunu düşünebiliriz. Bu sorunun cevabı için bilinen en iyi algoritmanın çalışma süresisayısına bir polinom cinsinden değil de eksponansiyel fonksiyonlar cinsinden ( misali) bağımlıdır (buna üstel zamanda çalışan algoritma denir), fakat bu problem için eğer bir şekilde cevabı tahmin edebiliyorsak tahminimizin doğruluğunu sınamak içinsayısına polinom mertebesinde bağımlı bir sürede çalışacak bir algoritma mevcuttur. Dolayısıyla verilen bir n basamaklı sayının asal çarpanlarının neler olduğu sorusu NP kategorisindedir.
Bu iki kategoriden NP'nin P'yi içerdiğini görmek kolaydır. Eğer bir sorunun cevabını verinin büyüklüğüne polinom mertebesinde bağımlı sürede çalışacak bir algoritmayla bulabiliyorsak, bu soruya cevap olarak üretilmiş bir tahminin doğruluğunu da verinin büyüklüğüne polinom mertebesinde bağımlı sürede çalışacak bir algoritmayla kontrol edebiliriz. Bunun için verilen sorunun cevabını verecek algoritmayı çalıştırıp, onun verdiği cevabı kendi tahminimizle karşılaştırmak yeterlidir. "P=NP?" problemi bunun tersinin de doğru olup olmadığını sorar. Yani NP kategorisinde olup da P kategorisinde olmayan problemler var mıdır? Veya diğer bir dille asal çarpanların bulunması için polinom mertebesinde bir sürede çalışacak bir algoritma gerçekten yok mu yoksa var da biz mi bulamıyoruz? Bu alanın uzmanlarının çoğunun görüşü bu tür algoritmaların gerçekten de var olmadıkları için bulunamadığı (yani P nin NP'ye eşit olmadığı) şeklinde ancak bu soruya kesin bir cevap verilebilmesi şimdilik çok zor gözüküyor
18 / 3 / 2008